سیاستهای توسعة "رفاه اجتماعی" امروزه به عنوان اساسی ترین ابزار تحقق عدالت اجتماعی و توسعه منابع انسانی به شمار میروند و یکی از مهمترین شاخصهای رفاه اجتماعی در هر کشوری، میزان پوشش بیمه اجتماعی است. علیرغم گذشت چن دین دهه از سیاستگذاری و برنامه ریزی بر ای تعمیم و توسعه بیمه اجتماعی در ایران، هنوز هم بسیاری از گروههای شخصی و قشرهای جامعه، تحت پوشش مستقیم رفاه اجتماعی و بیمهها قرار نگرفتهاند (مسلمی، 1384). بیمههای اجتماعی به صورت مجموعهای از راهبردها و برنامهها برای حفظ و بقاء جوامع انسانی و توسعه آنها در مناطق مختلف شهری و روستایی انجام میشود. در این میان مناطق روستایی و عشایری به واسطه موقعیت خاص اکولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی جایگاه ویژ های دارند؛ لذا دراین مناطق، گسترش حوزة نفوذ بیمه، د ر معرض توجه قرار گرفته است ( رضوانی و عزیزی،1392)
ارسال نظر